Back to school

   Rozpoczęcie roku szkolnego zbliża się dużymi krokami. Czas zacząć przygotowania do tego wydarzenia. Przez ostatnie kilka dni przechodziłam przez kilka etapów przyswojenia tego faktu. Od zaprzeczenia ( nie muszę przecież iść do szkoły , mogę zacząć coś koło 15 września, nie? ), poprzez płacz przeplatany salwami śmiech ( nie chcę iść do szkoły , błagam nie ... - zaraz co ja robie? hahaha ! Ale ja nie chcę iść do szkoły ... x798)  aż do pełnej akceptacji tego faktu ( dobra, trzeba się przygotować, kupić podręczniki, zeszyty...) . Koniec końców skończyłam na tym, że zamówiłam dwie pary butów ( nie do szkoły, 12 cm czółenka ), kupiłam dwie pary spodni, zamówiłam pióro Crossa, zrobiłam listę rzeczy potrzebnych i stwierdziłam, że może załatwię to w tym tygodniu. Czyli ogólnie rzecz biorąc moje przygotowania do szkoły mają się tak: mam buty na rozpoczęcie roku i pióro. Jest moc! Ech... chyba jednak nie.
  Jeszcze nigdy nie miałam specjalnych oporów przed powrotem do szkoły a wręcz chciałam do niej wrócić ale w tym roku próbuję na wszystkie możliwe sposoby wymazać datę rozpoczęcia roku. Jestem przerażona. Bo co jeśli ... i tu cała litania od pogodzenia szkoły jednej, drugiej i matury do x lat w przód. Czyli obmyślanie najgorszych scenariuszy kończących się mieszkaniem pod mostem, słowem wszystko w jak najlepszym porządku. Byle tylko przeżyć czwartek, dalej pójdzie z górki.
 Czy tylko moje " back to school" wygląda właśnie tak? Pytam bo przeglądałam na YouTube mnóstwo filmików z przed 2-3 tygodni i zastanawiam się czy to normalne. A może ludzie tak bardzo tęsknią za szkołą?

 Nieogarnięta